کد مطلب:43774
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
چرا در جامعه ما من كه چادر ميپوشم به صورت تمسخر نگاه ميكنند و مورد آزار و اذيت قرار ميدهند؟
دينداري و عمل به مقررات ديني بعضاً با بيمهريها و نامهربانيها مواجه است كه سابقة ديرينه داشته و اختصاص به عصر خاص ندارد و با نوسان در شدت و ضعف اين اقبال و ادبارها، پذيرش و عدم پذيرشها، تشويق و تضعيفها و آزار و اذيتها، خود ميداني ديگر و امتحان الهي است كه وظيفة ديگري ايجاد مينمايد (افضل الاعمال أحمزها) (بهترين اعمال سخترين آنها است) بويژه در عصر غيبت امام زمان ( و در اين برهه كه هجمه گسترده عليه دين و دين ستيزي آهنگي قوي پيدا نموده كه دل هر دينمداري را مجروح ساخته و دينداري را همچون نگه داشتن آتش در كف دست ساخته است.
و چه لذت بخش است تحمل اذيت و آزار جاهلان و گمراهان و غرض ورزان در راه كسب رضاي الهي و عشق ورزي به ساحت حضرت دوست والعصر ... و تواصوا بالحق و تواصوا با الصبر(1)و چه درس زيبايي را قهرمان صبر و كوه استقامت زينب كبري ( شير زن كربلا به ما ميآموزد در حالي كه دستهايش را با ريسمان بسته بودند و با حضورسر بريدة برادر در پاسخ زخم زبان عبيد الله (عليه لعنة الله)كه گفت شكر خداي را كه مردانتان راكشت و شما را به ذلت افكند، فرمود ما رأيتها الا جميلا من آنها را جز تكاليف زيبا و پرتوي از جمال جميل الهي نديدم.
لازم به يادآوري است ضرورت صبر و استقامت نسبت به آزار و اذيتهاي جاهلان و دشمنان چيزي از مسؤوليت مسؤولان و دستگاههاي عريض و طويل به خواب رفته فرهنگي و امنيتي در راستاي ايجاد محيط آرام و مذهبي نميكاهد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.